ծիրանավառ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [t͡siɾɑnɑˈvɑr]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ծի•րա•նա•վառ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱծական
- ծիրանիով վառված՝ ցոլացող, ծիրանեգույն շողերով շողշողացող ◆ Լուսածագի ծիրանավառ մշուշում ցայտում էին ճաճանչները ցան ու ցիր։ (Վահան Տերյան)
- ծիրանեգույն զգեստ հագած, ծիրանազգեստ ◆ Ծիրանավառ կայսր։ ◆ Ադամ նրա գլուխը դրեց իր ծունկերին և հիացած ու հափշտակված դիտում էր նրա բյուրեղային մերկությունը՝ ծիրանավառ վարդերի թերթերի վրա ընկողմանած։ (Ավետիք Իսահակյան)
- (փխբ․) ծաղկավառ, երփներանգ ծաղկունքով զարդարված ◆ (Արագած)… Ծիրանավաո դուն թագուհի, բուրումների դուն աղբյուր։ (Ավետիք Իսահակյան) ◆ Ամպերը սև, սպիտակ ծիրանավառ երիզով մեզ բոլորել են պսակ։ (Նաիրի Զարյան)
- (փխբ․) ուրախությամբ՝ երջանկությամբ ալեկոծված՝ խանդավառված ◆ Ծփում է իմ հոգում երգի ծիրանավաո մի ծով։ (Նաիրի Զարյան)
Հոմանիշներ
խմբագրել- տե՛ս բոսորավառ
- տե՛ս ծիրանակիր
- տե՛ս ծիրանագույն
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։