Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ծ(ը)•լը•փաց•նող 

  1. Արարատյան, Ղարաբաղ, Կարին՝ շրթունքները իրար հեպելուց ձայն հանել
  2. հողաթափերը կրունկներին կամ խփելուց ձայն հանել ◆ Կնանիքը դեղին սոլերն ծլըփացնելով ոտներում, գնացին գերեզմանը համբուրելու (Պերճ Պռոշյան)

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։