Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ծ(ը)•լոնգ

Ստուգաբանություն

միայն արտահայտության մեջ ◆ Ծլոնգ էինք անում, նստում մեր անկողնում և տրորում մեր քնատ աչքերը։ (Ակսել Բակունց)

ծլոնգ անել՝ գալ՝ լինել՝ տալ ◆ Ո՞նց թե կռիվ, -ասաց ու նստեց, ապա մեկից ծլոնգ եղավ, դուրս եկավ։ (Ակսել Բակունց)
1. հանկարծակի տեղից վեր թռչել, ծուլ լինել ◆ Հիվանդի սիրտը թուլանում է, մարելու պես լինում, մեկ էլ ծլոնգ լինում ընդոստ, սկսում պարել։ (Ակսել Բակունց)
2. ուժգնորեն բախել՝ բախբախել

Բաղադրյալ բառեր
ծլոնգ-ծլոնգ

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։