ծխանցք
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [t͡sχɑnt͡sʰkʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ծ(ը)•խանցք
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- վառարանի կամ պատի այն անցքը, որին միանում է ծխնելույզը ◆ Երբ ժամանակից շուտ փակում են ծխանցքը, բնակարանի մեջ կարող է լցվել ածխագազ։ (Դասագիրք)
- պատի մեջ ներքևից վերև բացված անցք վառարանի՝ կրակարանի՝ օջախի և այլն ծուխը դուրս տանելու համար
- թիթեղյա խողովակ կամ իրար ագուցված խողովակների շարք, որի մի ծայրը միացնում են վառարանի ծխանցքին, մյուսը պատից կամ տանիքից դուրս հանում
- հնոցների՝ հրահալոցների և այլնի հրակայուն նյութից պատրաստած խողովակ
- տե՛ս բուխարի
Հոմանիշներ
խմբագրել- ծխահան, ծխաքաշ, ծխաքարշ, ծխանցք, ծխան, ծխահանք, ծխուղի, բուխարիկ, կրակատուն, (գվռ․)՝ ծխհան, մուխքաշ, մխհանք, ծխերդիք, ծխերդիս, գուշ, փողրակ
- տե՛ս ծխաղողովակ
Արտահայտություններ
խմբագրելԻ արտաքին հոլովում | ||
Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
Ուղղ. | ծխանցք(ը) | ծխանցքներ(ը) |
Սեռ. | ծխանցքի | ծխանցքների |
Տր. | ծխանցքի(ն) | ծխանցքների(ն) |
Հայց. | ծխանցք(ը) | ծխանցքներ(ը) |
Բաց. | ծխանցքից | ծխանցքներից |
Գործ. | ծխանցքով | ծխանցքներով |
Ներգ. | ծխանցքում | ծխանցքներում |
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։