ծխաշատ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [t͡sχɑˈʃɑt]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ծ(ը)•խա•շատ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱծական
- որտեղ շատ ծուխ կա, ծխով պատված՝ լցված ◆ Շատ ծուխ արձակող։
- շատ ծուխ արձակող՝ ունեցող
Հոմանիշներ
խմբագրել- ծխալի, ծխալիր, ծխալից, ծխահեղց, ծխառատ, ծխոտ
- (եկեղ․) երդաշատ, բազմերդ, բազմածուխ
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։