Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ ծխատէր

վանկեր՝ ծ(ը)•խա•տեր 

Ստուգաբանություն խմբագրել

Ածական

  1. եկեղեցական տվյալ ծուխը հովվող ◆ Կարմրաքարի ծխատեր քահանան մտածում էր իր հոտի մասին։ (ԱԲ)
  2. եկեղեցական ծուխ ունեցող ◆ Նորընծա քահանայի ծուխը չեր ընդունում նրան ծխատեր: (Բաբ)

Հոմանիշներ խմբագրել

  1. (եկեղ․) երդատեր

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել