ծխատեր
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [t͡sχɑˈtɛɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ ծխատէր
վանկեր՝ ծ(ը)•խա•տեր
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱծական
- եկեղեցական տվյալ ծուխը հովվող ◆ Կարմրաքարի ծխատեր քահանան մտածում էր իր հոտի մասին։ (ԱԲ)
- եկեղեցական ծուխ ունեցող ◆ Նորընծա քահանայի ծուխը չեր ընդունում նրան ծխատեր: (Բաբ)
Հոմանիշներ
խմբագրել- (եկեղ․) երդատեր
Արտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։