ծխափող
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [t͡sχɑˈpʰɔʁ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ծ(ը)•խա•փող
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- փայտից՝ մետաղից՝ ոսկրից և այլն պատրաստված փոքրիկ՝ երկայնակի ծակած ձող, որի մի ծայրի դնելով ծխախոտը՝ մյուսը դնում են բերանին և ծխում ◆ Մեջտեղում դրված եր մեծ սև ծխախոտի տուփ… կողքի մի՝ երկու ծայրերը սև եղեգնյա ծխափող:(Փ)
- նույնպիսի հարմարանք գլգլյակի խողովակի ծայրին, որ բերանն են առնում և ծխում
- տե՛ս ծխամորճ
Հոմանիշներ
խմբագրել- ծխափայտ, ծխաքարշ
- տե՛ս ծխամորճ
Արտահայտություններ
խմբագրել| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | ծխափող(ը) | ծխափողեր(ը) |
| Սեռ. | ծխափողի | ծխափողերի |
| Տր. | ծխափողի(ն) | ծխափողերի(ն) |
| Հայց. | ծխափող(ը) | ծխափողեր(ը) |
| Բաց. | ծխափողից | ծխափողերից |
| Գործ. | ծխափողով | ծխափողերով |
| Ներգ. | ծխափողում | ծխափողերում |
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։