Հայերեն

Բայ

  Արտասանություն

ՄՀԱ: []

վանկեր՝ ծ(ը)•խել 

  1. որևէ նյութի, առանձնապես ծխախոտի ծուխը ներշնչել և արտաշնչել
  2. որևէ բուրավետ նյութ վառելով ծուխ արձակել, տարածել ◆ Խունկ ծխել
  3. բույր, հոտ տարածել, բուրել ◆ Մարգագետինները ծխում էին դաղձի բույր։ (Ակսել Բակունց) (փխբ․)
  4. ծուխ արձակել, ժայթքել ◆ Թնդանոթների փողերը… ծխեցին: Սերո Խանզադյան
  5. օջախը վառ պահել ◆ Կամենում էր վերադառնալ… Բզնունյաց օջախը ծխելու: (Ս. Այվազյան)
  6. մղկտացնել, սաստիկ կսկիծ պատճառել ◆ Մահն այս տարի սրտեր ծխեց: (Ռ. Որբերյան) (փխբ․)
  7. հայհոյել (փխբ․)
  8. գոլորշի արձակել ◆ Ծխում է գարնան խոնավ հողը։ (փխբ․)
  9. ծխալ, ծուխ արձակել ◆ Այստեղ ծնկաչոք դեռ փչում է նա… որ խաղաղ ծխի ծուխն իր օջախի։ (Մ. Մարգարյան)
  10. ծխող լինել, ծխախոտ քաշելու սովորություն ունենալ
Հոմանիշներ
խմբագրել
  1. ծխալ, մխալ, մխել, մխոտել, ծուխ անել, ծուխ արձակել, ծուխ տալ, մուխ տալ, մուխ հանել, ծխկրտալ (բրբ․), մլլալ, մլմլալ
  2. քաշել (բրբ․), փստացնել (ծխախոտ)
Արտահայտություններ
խմբագրել

Խոնարհում

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել