ծխել
Հայերեն
Բայ
ՄՀԱ: []
վանկեր՝ ծ(ը)•խել
- որևէ նյութի, առանձնապես ծխախոտի ծուխը ներշնչել և արտաշնչել
- որևէ բուրավետ նյութ վառելով ծուխ արձակել, տարածել ◆ Խունկ ծխել
- բույր, հոտ տարածել, բուրել ◆ Մարգագետինները ծխում էին դաղձի բույր։ (Ակսել Բակունց) (փխբ․)
- ծուխ արձակել, ժայթքել ◆ Թնդանոթների փողերը… ծխեցին: Սերո Խանզադյան
- օջախը վառ պահել ◆ Կամենում էր վերադառնալ… Բզնունյաց օջախը ծխելու: (Ս. Այվազյան)
- մղկտացնել, սաստիկ կսկիծ պատճառել ◆ Մահն այս տարի սրտեր ծխեց: (Ռ. Որբերյան) (փխբ․)
- հայհոյել (փխբ․)
- գոլորշի արձակել ◆ Ծխում է գարնան խոնավ հողը։ (փխբ․)
- ծխալ, ծուխ արձակել ◆ Այստեղ ծնկաչոք դեռ փչում է նա… որ խաղաղ ծխի ծուխն իր օջախի։ (Մ. Մարգարյան)
- ծխող լինել, ծխախոտ քաշելու սովորություն ունենալ
Հոմանիշներ
խմբագրել- ծխալ, մխալ, մխել, մխոտել, ծուխ անել, ծուխ արձակել, ծուխ տալ, մուխ տալ, մուխ հանել, ծխկրտալ (բրբ․), մլլալ, մլմլալ
- քաշել (բրբ․), փստացնել (ծխախոտ)
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Խոնարհում
խմբագրելԽոնարհում | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։