Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ծ(ը)ծ•կեր 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Գոյական

  1. ծիծ ուտող (երեխա) ◆ Ծծկեր մանուկներ էին, որոնք անգետ, անբան մուշ-մուշ քնում էին օրորոցի տաք բարուրների մեջ։ (Ակսել Բակունց) ◆ Որբևայրի կին մըն էր, վեց տարեկան աղջիկ մը ծունկին վրա և ծծկեր մը գիրկը։ «Երևանյան օրեր»
  2. (փոխաբերական) Տհաս, խակ, համբակ։ Ամեն մի ծծկերի հետ գլուխ չեն դնի ◆ Մանր-մունր ծծկերների և գյուղի մեջ արհամարվածների համար չարժեր նեղություն կրել։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ Ախ, աստված, ովքեր են կանգնած նրա գործերի գլխին, -մի ծծկեր տղա, որը սևը սպիտակից ջոկել չի իմանում։ (Րաֆֆի)
  3. (փոխաբերական) Նորածին, նորակերտ, նոր։ Ես… այս ծծկեր աշխարհին ի՞նչ ասեմ, որ հասկանա (Հ. ◆ Ես այս ծծկեր աշխարհին ինչ ասեմ։ (Անահիտ Սահինյան)

Սահյան)1. գ. Грудной ребёнок, сосун, сосунок.

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. ա. գ. 1. Կաթնակեր, կաթնկեր, կաթնասուն, (հնց.) դիեցիկ, ստնդիաց, ստնդի, ստնդիա, ստնդիացի, ստնդիացիկ, ստնդիացյալ, կաթնածուծ, կաթնաջամբ, կաթնարբու, ջամբակեր, դիասնունդ, դիասուն, ծծկան
  2. երեխա, նորածին, գրկանոց, կրծքի երեխա, կրծքի մանուկ

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել