ծծմայր
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [t͡sːmɑjɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ծ(ը)ծ•մայր
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- ստնտու կին, վարձու ծիծ տվող կին ◆ Շրթունքը մոտեցրեց կլորիկ թշերին և հեռեցավ պատվիրելով ծծմայրին, որ արթուն մնա։ (Րաֆֆի) ◆ Պարոնը պատմում էր, որ նա երկու ծծմայր ունի։ Թարգմ
- կրծքի երեխա ունեցող (կին)◆ Ծծմայր է, լավ պետք է սնվի, որ կաթ ունենա։
Հոմանիշներ
խմբագրել- գ. Ստնտու, մայր, կաթնատու, դայակ, մանկակալ, (հզվդ.) ծծատու, կաթնատու, (հնց.) մայր դիեցիկ, ստնդիաց, կաթնասնույց, (բրբ.) ծծկան, կաթմայր, ճժմամ, ճժմայր
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։