Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ծ(ը)ծ•մայր 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Գոյական

  1. ստնտու կին, վարձու ծիծ տվող կին ◆ Շրթունքը մոտեցրեց կլորիկ թշերին և հեռեցավ պատվիրելով ծծմայրին, որ արթուն մնա։ (Րաֆֆի) ◆ Պարոնը պատմում էր, որ նա երկու ծծմայր ունի։ Թարգմ
  2. կրծքի երեխա ունեցող (կին)◆ Ծծմայր է, լավ պետք է սնվի, որ կաթ ունենա։

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. գ. Ստնտու, մայր, կաթնատու, դայակ, մանկակալ, (հզվդ.) ծծատու, կաթնատու, (հնց.) մայր դիեցիկ, ստնդիաց, կաթնասնույց, (բրբ.) ծծկան, կաթմայր, ճժմամ, ճժմայր

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել