ծղրտալ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [t͡sʁɾtɑl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ծ(ը)•ղ(ը)ր•տալ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԲայ
- վախից՝ ցավից և այլն սուր ճիչ արձակել, ճչալ, ծկլթալ
- բարակ ձայնով գոռգոռալ, ճղճղալ
- ճվճվալ, ծվծվալ (թռչունների մասին)
- ծղրալ, ծղծղալ (ծղրիդի մասին)
- (փխբ․) ուրախանալ կամ վշտանալ, ուրախության կամ տխրության բուռն ապրում ունենալ, խոր կերպով ապրել՝ կրել ◆ Անտառամեջն ուրախությունից, ճիշտ Է, ծղրտացել է, բայց իրեն չի կորցրել:) (Հակոբ Մանանդյան)
Հոմանիշներ
խմբագրել- ճչալ, ծկլթալ, ծղրալ, ծկռտալ, ծվալ, ծվվալ, ճվալ (ժղ․)
- տե՛ս գոռգոռալ
- ծվծվալ, ճվճվալ, ճռվողել
- ծղրալ, ծղծխալ
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։