ծնոտ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [t͡snɔt]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ ծնօտ
վանկեր՝ ծը•նոտ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԲնիկ հնդեվրոպական՝ *g՛enu- + -աւտ ածանց (կամ *g՛enəu-d). հմմտ. հին հնդկերեն hánu, ավեստերեն zanu, հունարեն γένος:
Գոյական
- դեմքի ստորին մասի կլորավուն վերջավորությունը
- նույնն Է՝ ծնոտոսկր
- դեմքի այն մասը, որտեղ գտնվում են վերին ու ներքին շրթունքները և ատամնաշարերը
- կենդանիների դունչ՝ մռութ
- (խսկց․) կրկնակզակ, բոխախ
Հոմանիշներ
խմբագրել- դունչ, կզակ, ծամելիք (հնց․), (գվռ․)` ծամոց, ծամարան, լամ, կծիկ, կուշ
- դունր, մռութ, մորվաձակք (հնց․), (գվռ․)` խամծեծ, խամծեք, խամծերգ, (ծիուկ) (կենդանիներ) աքցան (միջատի)
- տե'ս առատմամ
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։