ծովահենություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [t͡sɔvɑhɛnutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ ծովահէնութիւն
վանկեր՝ ծո•վա•հե•նու•թյուն
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- ծովահեն լինելը
- ծովային ավազակություն
- (իրավգ․) հասարակական անվտանգության դեմ ուղղված հանցագործությունների մեջ մտնող` անձի, հասարակության և պետության կենսական շահերի պաշտպանվածության դեմ ուղղված ընդհանուր բնույթի հանցագործությունների խմբին պատկանող հանցագործության կոնկրետ տեսակ, ինչն իրենից ներկայացնում է ուրիշի գույքին տիրանալու նպատակով ծովային կամ գետային նավի վրա հաձակվելը, որը կատարվել է բռնություն գործադրելով կամ դա գործադրելու սպառնալիքով
Հոմանիշներ
խմբագրել- ծովասպատակություն, հենություն
- տե՛ս ավազակություն
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Ա.Ս. Ոսկերչյան, Քրեաիրավական տերմինների արդի համառոտ բացատրական բառարան: Քրեական իրավունք, քրեադատավար. իրավունք, Երևան, «ԵԳԵԱ», 2004 — 184 էջ։