ծովանալ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [t͡sɔvɑˈnɑl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ծո•վա•նալ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԲայ
- ծով դառնալ ◆ Երկրակեղևի խոր ընկած մասերը ջրով լցվեցին ու ծովացան:
- ծով գոյացնել, հավաքելով ու լճանալով ծով կազմել ◆ Այսեղ կծովանան Տոլորիսի ջրերը։ (Սովետական Հայաստան)
- որևէ հեղուկ առատորեն թափվել մի տեղ, լճանալ ◆ Ծովացավ սրբերի լացը։
- (փխբ․) ամբոխվել, մի տեղում մեծ բազմությամբ հավաքվել, մեծ՝ անհամար բազմություն կազմել ◆ Հոծ բազմություն է ափին ծովանում: Սիլվա Կապուտիկյան
- (փխբ․) ծովի պես մեծանալ, հորդանալ, վարարել ◆ Ծովանա՛ թող հայոց առուն։ Հովհաննես Շիրազ
- (փխբ․) ընդարձակորեն տարածվել, անհունորեն փռվել ◆ Ծովանում են սորենի արտերը։ (Սովետական Հայաստան)
- (փխբ․) շատանալ, բազմանալ, բազմապատկվել ◆ Բացվել են նոր արտադրամասեր, ծովացել են աշխատանքները։ (Սովետական Հայաստան)
- (փխբ․) ծավալվել, տարածվել, պատել ◆ Խավարը ծովացավ հովտում։ ◆ Ծով ծաղիկների բույրը ծովացել էր այտեղ։ (Ավետիք Իսահակյան)
- (փխբ․) ծովի պես ծավալվել, ընդարձակվել, ընդգրկման շրջանակները մեծանալ ◆ Եվ ծովանալով իր միտքն անվերջ, սիրո կղզու շուրջն օվկիանացավ։ Հովհաննես Շիրազ
- (փխբ․) հարստանալ, ծով հարստության տեր դառնալ ◆ Մեկն ինչու՞ է ծովանում ոսկով, մյուսը չունի փող պղինձի։ Վահագն Դավթյան
- (փխբ․) լցվել, կուտակվել ◆ Ամեն ինչը… Ծովանում էր այդ ականջում։ Պարույր Սևակ
- (փխբ․) մի բանի ծով դառնալ, մի բանով պատվել՝ լցվել ◆ Կառամատույցն էր ծովացել մայրերի լացով։ Վահագն Դավթյան
Հոմանիշներ
խմբագրել- տե՛ս հորդանալ
- տե՛ս հավաքվել
- տե՛ս համախմբվել
- տե՛ս հուզվել
- տե՛ս շատանալ
Արտահայտություններ
խմբագրել- աչքը ծովանալ - նույնն է՝ աչքը ջուր կտրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։