ծուլամիտ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [t͡sulɑˈmit]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ծու•լա•միտ
Ստուգաբանություն խմբագրել
Ածական
- միտքը դանդաղ՝ ծուլորեն աշխատող, դժվարությամբ ըմբռնող, միտքը լավ չգործող, բթամիտ ◆ Այս տպավորությունն էր թողնելու երեքի սխրագործությունը ծուլամիտ տգետների վրա։ (Ցոլակ Խանզադյան)
- ծուլամտություն արտահայտող ◆ Նրա կողքին ծուլորեն ընկողմանել էր Ռշտունյաց Արտակ նախարարը՝ գունդ ու կծիկ մի արարած, ուռած դեմքով և ծուլամիտ հայացքով։ Դերենիկ Դեմիրճյան
Հոմանիշներ խմբագրել
Արտահայտություններ խմբագրել
- ◆ Այս տպավորությունն էր թողնելու երեքի սխրագործությունը ծուլամիտ տգետների վրա ։ (Ցոլակ Խանզադյան)
- ◆ Նրա կողքին ծուլորեն ընկողմանել էր Ռշտունյաց Արտակ նախարարը՝ գունդ ու կծիկ մի արարած, ուռած դեմքով և ծուլամիտ հայացքով ։ Դերենիկ Դեմիրճյան
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։