Հայերեն դարձվածք

  1. (հզվդ․) օջախի տոհմի գոյւոթյունը դադարել ◆ ֊Էս էլ եղավ ինը տուն, որ վրան փակ դրինք։ Գյուղից ինը ծուխ կտրվեց։ Սերո Խանզադյան ◆ ֊Վա՜յ, էրվի՛մ, խորովիմ, բա էս տան ծուխը կտրվի՞։ ◆ Չտեսնեի, մեր երդի ծո՛ւխ, / Քեզ կտրված չտեսնեի։ / Ա՜խ, մեր սյունի ծունկը ծալված, / Վիզը ծռված չտեսնեի։ Համո Սահյան ◆ ֊Ոտացդ մմեռնիմ, Համազասպիս կարմիր֊կանաչ կոսպանդ կապեմ ծուխը, Մգրեի Արմենակի ծուծը չմարի։ (Խաժակ Գյուլնազարյան) ◆ Հազիվ տասնևհինգ տաևեկան էի, երբ մեր օջախին [օջախին] մուխը մարեցավ։ ․․․ Հայրս մեռավ սարին վրա, մայրս՝ Եփրատին մեջ։ Աշոտ Հովհաննիսյան ◆ Հատել իմ ծուխն, տունս քանդվել։ (Խաչատուր Աբովյան)

Աղբյուրներ

խմբագրել
  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։