Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ծուռ•վ(ը)•զա•նի 

Ստուգաբանություն խմբագրել

Գոյական

  1. ծուռ վիզ ունեցող, որի վիզը ծուռ է ◆ Բոլորը գիտեն, որ ուղտն ի ծնե սապատավոր է, ծուռվիզ ու ծռոտ։ (Մամուլ) ◆ Անշուշտ պիտի գլխատե, - նկատեց ծուռվիզ մելիք Բալինա։ Սերո Խանզադյան

Հոմանիշներ խմբագրել

  1. ծռավիզ, ծռվիզ, ուլնագել (հնց․), (գվռ․)՝ վզածուռ, ծուռճիտ, վիզը ծուռ

Արտահայտություններ խմբագրել

Թարգմանություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել