Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ծուռ•քիթ 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Ածական

  1. ծուռ քիթ ունեցող, քիթը ծուռ ◆ Շիկահեր, ծուռքիթ պատանին զգալով, որ իրեն են կանչում, կանգ առավ, ուղղեց մեջքը։ (Բոգդան Վերդյան)

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. ծուռքթանի, ծռաքիթ, քիթը ծուռ

Արտահայտություններ

խմբագրել

Թարգմանություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել