ծպեղ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [t͡spɛʁ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ ծպեղ
վանկեր՝ ծ(ը)•պեղ
Ստուգաբանություն
խմբագրելՓոխառություն՝ վրացերեն ckepla «ճիպոտ» և cipeli «հաճարի»։ Կապ չունի հնդեվրոպական *g՛ebh- «ճյուղ, փայտի կտոր» արմատի, այլև՝ ծ/թ հերթագայությամբ, *steb(h)- «սյուն, բուն, ծառի բուն» կամ *steib(h)- «ձող, կարծր» արմատներից մեկի հետ։
Գոյական
- շենքի ծածկի վերին ծայրերով անկյունաձև իրար միացած երկու գերան, որոնց ներքին ծայրերը հենվում են պատերին
- ծածկի այդ ձևով իրար միացած գերաններից հենարան
- (գվռ․) մի պատից մինչև մյուսը ձգվող տանիքի գերան
- (ճրտրպ․) (շին․) թեք տանիքի կրող մասը
Հոմանիշներ
խմբագրել- հեծան, մարդակ, ծպեղագերան
Արտահայտություններ
խմբագրել◆ Ձմռան խաղաղ գիշերներին… կամուրջի երկաթե բարակ ծպեղները և շուրջբոլորը պատած լաստակները ծածկվում էին եղյամով։ Թարգմ.
Ի արտաքին հոլովում | ||
Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
Ուղղ. | ծպեղ(ը) | ծպեղներ(ը) |
Սեռ. | ծպեղի | ծպեղների |
Տր. | ծպեղի(ն) | ծպեղների(ն) |
Հայց. | ծպեղ(ը) | ծպեղներ(ը) |
Բաց. | ծպեղից | ծպեղներից |
Գործ. | ծպեղով | ծպեղներով |
Ներգ. | ծպեղում | ծպեղներում |
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Ս․ Գասարջյան, Ճարտարապետական և շինարարական տերմինների ռուս-հայերեն և հայ-ռուսերեն բացատրական բառարան, Երևան, 2007 — 572 էջ։