ծպտյալ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [t͡sptjɑl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ ծպտեալ
վանկեր՝ ծ(ը)պտ•յալ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱծական
- ծպտված, կերպարանափոխված
- ծպտվելուն ծառայող, կերպարանափոխող
- ծպտած, ծպտվելով այլարկերված՝ փոխած (դեմքի՝ կերպարանքի մասին)
- (փխբ․) շինծու, կեղծ ◆ Ծպտյալ աղայություն։
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրել- ◆ Ծպտյալ ջորեպանը անցավ մարդկանց դիակներով ծածկված փողոցների… հատակի վրայով։ (Րաֆֆի)
- ◆ Գլխավորը… նայում էր, թե ինչպես պիտի սպանեն այդ ծպտյալ անծանոթին։ (Հրաչյա Քոչար)
- ◆ Երկուսն էլ սկզբից չկարողացան ճանաչել յուրյանց տիրուհին ծպտյալ հագուստով։ (Րաֆֆի)
- ◆ Որսորդի ծպտյալ դիմակի տակ ծածկված էր մի խորհրդավոր անձնավորություն։ (Րաֆֆի)
- ◆ Օրիորդը թող մնա յուր ծպտյալ կերպարանքի մեջ։ (Րաֆֆի)
- ◆ Ռոդրիգոն իր ծպտյալ վիճակով անծանոթ է բոլորին։ (Վահրամ Փափազյան)
- ◆ Նրա կեղծ և ծպտյալ տղայությունը վաղուց արդեն ձանձրացրել էր նրան։ (Րաֆֆի)
- ◆ Խույս տալ ցավերից, դավերից ծպտյալ։ Պարույր Սևակ
- ◆ Սեյիդը Իրանից ծպտյալ անցնում էր սահմանը և հասնում մինչև Սաբու։ (Ակսել Բակունց)
- ◆ Պետք է, որ ես ալ ծպտյալ երթամ։ Հակոբ Պարոնյան
- ◆ Հարկավոր են իմ վերը հիշված պայմանները՝ այսինքն ճանապարհորդել ծպտյալ կարգով։ (Րաֆֆի)
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։