ծպտոն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [t͡sptɔn]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ ծպտօն
վանկեր՝ ծ(ը)պ•տոն
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- թույլ կամ կարճ ձայն՝ հնչյուն, ծպտոց
- այդպիսի ձայնով ասած հակիրճ խոսքով կամ բացականչություն
Հոմանիշներ
խմբագրել- ծպտուն, ճիկ (ժղ․), (հնց․)՝ ծպտոց, (գվռ․)՝ ծճկուք, ճնկլթոց, ճնթլկոց, ճնկլթի
Արտահայտություններ
խմբագրել- ◆ Անուշը ախպոր խոսքերը որ լսեց, ծպտոնը կտրեց։ (Պերճ Պռոշյան)
Ի արտաքին հոլովում | ||
Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
Ուղղ. | ծպտոն(ը) | ծպտոններ(ը) |
Սեռ. | ծպտոնի | ծպտոնների |
Տր. | ծպտոնի(ն) | ծպտոնների(ն) |
Հայց. | ծպտոն(ը) | ծպտոններ(ը) |
Բաց. | ծպտոնից | ծպտոններից |
Գործ. | ծպտոնով | ծպտոններով |
Ներգ. | ծպտոնում | ծպտոններում |
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։