Հայերեն
Դասական ուղղագրութեամբ՝ ծպտուել
վանկեր՝ ծ(ը)պ•տ(ը)•վել
Բայ
- ծպտել բայի կրավորականն ու չեզոքը
- իր ինքնութույնը թաքցնել (զգեստափոխությամբ, դիմակավորումով և այլն)
- (փխբ․) բարության՝ ազնվության քողով դիմակավորվել, բարի՝ ազնիվ ձևանալ
- թաքնվել, պահվել
- (փխբ․) որևէ տեղից խուսափել, որևէ մեկին ներկայանալուց զգուշանալ
- տե՛ս դիմակավորվել
- տե՛ս թաքնվել
- ◆ Նա ծպտվեց ընկերների կողմից և ուղարկվեց հակառակորդի թիկունքը։
- ◆ Թե նրանք և թե նրանց սակավաթիվ զինվորները ծպտված էին ու նեղվում էին վաճառականի զգեսների մեջ։ Սերո Խանզադյան
- ◆ Այս անգամ նա ծպտվում է արաբ կնոջ կերպարանքով։ (Վիլյամ Սարոյան)
- ◆ Զորագնդի քահանան… կեղծ ուրացման ժամանակ ծպտվել էր զինվորի զգեստում։ Դերենիկ Դեմիրճյան
- ◆ Եթե մենք վեր առնեինք այդ ծպտված իշխանի երեսից նրա սարսափելի դիմակը, կտեսնեինք մեզ անծանոթ նենգ պատկերը դրա տակ։ Վիկտոր Վարդանյան
- ◆ Ավելի երիտասարդները զույգ-զույգ հեռանում էին սեղանից և ծպտվում ստվերախիտ ծառերի տակ։ Վիկտոր Վարդանյան
- ◆ Բուրժուազիայի այն մասը, որ չէր կարողացել ժամանակին փախչել, աշխատում էր ծպտվել՝ նոր մարդկանցից և նոր կարգերից չնկատվելու համար։ Վիկտոր Վարդանյան
Խոնարհում
|
|
Անորոշ դերբայ
|
ծպտվել
|
Ենթակայական դերբայ
|
ծպտվող
|
Հարակատար դերբայ
|
ծպտված
|
Համակատար դերբայ
|
ծպտվելիս
|
Անկատար դերբայ
|
ծպտվում
|
Վաղակատար դերբայ
|
ծպտվել
|
Ապակատար դերբայ
|
ծպտվելու
|
Ժխտական դերբայ
|
ծպտվի
|
անձ
|
եզակի
|
հոգնակի
|
առաջին
|
երկրորդ
|
երրորդ
|
առաջին
|
երկրորդ
|
երրորդ
|
Սահմանական եղանակ
|
|
ես
|
դու
|
նա
|
մենք
|
դուք
|
նրանք
|
Անկատար ներկա
|
ծպտվում եմ
|
ծպտվում ես
|
ծպտվում է
|
ծպտվում ենք
|
ծպտվում եք
|
ծպտվում են
|
Անկատար անցյալ
|
ծպտվում էի
|
ծպտվում էիր
|
ծպտվում էր
|
ծպտվում էինք
|
ծպտվում էիք
|
ծպտվում էին
|
Ապակատար ներկա
|
ծպտվելու եմ
|
ծպտվելու ես
|
ծպտվելու է
|
ծպտվելու ենք
|
ծպտվելու եք
|
ծպտվելու են
|
Ապակատար անցյալ
|
ծպտվելու էի
|
ծպտվելու էիր
|
ծպտվելու էր
|
ծպտվելու էինք
|
ծպտվելու էիք
|
ծպտվելու էին
|
Վաղակատար ներկա
|
ծպտվել եմ
|
ծպտվել ես
|
ծպտվել է
|
ծպտվել ենք
|
ծպտվել եք
|
ծպտվել են
|
Վաղակատար անցյալ
|
ծպտվել էի
|
ծպտվել էիր
|
ծպտվել էր
|
ծպտվել էինք
|
ծպտվել էիք
|
ծպտվել էին
|
Անցյալ կատարյալ
|
ծպտվեցի
|
ծպտվեցիր
|
ծպտվեց
|
ծպտվեցինք
|
ծպտվեցիք
|
ծպտվեցին
|
Ըղձական եղանակ
|
|
ես
|
դու
|
նա
|
մենք
|
դուք
|
նրանք
|
Ապառնի
|
ծպտվեմ
|
ծպտվես
|
ծպտվի
|
ծպտվենք
|
ծպտվեք
|
ծպտվեն
|
Անցյալի ապառնի
|
ծպտվեի
|
ծպտվեիր
|
ծպտվեր
|
ծպտվեինք
|
ծպտվեիք
|
ծպտվեին
|
Պայմանական եղանակ
|
|
ես
|
դու
|
նա
|
մենք
|
դուք
|
նրանք
|
Ապառնի
|
կծպտվեմ
|
կծպտվես
|
կծպտվի
|
կծպտվենք
|
կծպտվեք
|
կծպտվեն
|
Անցյալի ապառնի
|
կծպտվեի
|
կծպտվեիր
|
կծպտվեր
|
կծպտվեինք
|
կծպտվեիք
|
կծպտվեին
|
Հարկադրական եղանակ
|
|
ես
|
դու
|
նա
|
մենք
|
դուք
|
նրանք
|
Ապառնի
|
պիտի ծպտվեմ
|
պիտի ծպտվես
|
պիտի ծպտվի
|
պիտի ծպտվենք
|
պիտի ծպտվեք
|
պիտի ծպտվեն
|
Անցյալի ապառնի
|
պիտի ծպտվեի
|
պիտի ծպտվեիր
|
պիտի ծպտվեր
|
պիտի ծպտվեինք
|
պիտի ծպտվեիք
|
պիտի ծպտվեին
|
Հրամայական եղանակ
|
|
|
դու
|
|
|
դուք
|
|
Ապառնի
|
|
ծպտվի՛ր
|
|
|
ծպտվե՛ք
|
|
|
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։