ծռկթան
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ծռ•կթան
- Ախալցխա՝ նազ անող, կոտրատվող ◆ Աղջիկը շատ ծռկթան բան էր, հեչ մե բանիմ չեր հավանում
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։