ծռություն

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [t͡srutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ ծռութիւն

վանկեր՝ ծ(ը)•ռութ•յուն 

Ստուգաբանություն

1. ծռություն բռնել - խենթանալ, գժվել
   1. բարկությունից իրեն կորցնել, դիվոտել
2. ծռություն թողնել - խենթության վիճակից դուրս գալ
   1. չարաճճիություններց ձեռք քաշել, այլևս չարություններ չանել
   2. բարկությունն անցնել

Գոյական

1. ծուռ լինելը, ծուռի հատկությունը
2. գժություն, խենթություն
3. բարկություն, սաստիկ զայրույթ

Հոմանիշներ

1. անուղղություն, թեքություն, շեղություն, թյուրություն
2. տե՛ս կորություն, կեռություն
3. տե՛ս խենթություն

Արտահայտություններ

◆ Լավ վարպետը տաշելով վերացնում է փայտի ծռությունը։ Պատի ծռությունը պատը քանդելով կվերացվի։

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ bend, stoop գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ кривизна (ru) ‎(krivizna), изогнутость (ru) ‎(izognutostʹ), придурь (ru) ‎(pridurʹ), безрассудство (ru) ‎(bezrassudstvo), дурь блажь (ru) ‎(durʹ blažʹ), бешенство (ru) ‎(bešenstvo), неистовство (ru) ‎(neistovstvo), ярость (ru) ‎(jarostʹ) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։