Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ծ(ը)•ռուկ 

  1. Պոլիս, Վան, Մուշ՝ ծռված, կորացած, ոչ-ուղիղ◆ սա մեր ծռուկԱսատուրին կռնակն ալ իրեն պես ծռուկկնուկ մը գտնեինք տայինք (Թլկատինցի)
  2. գժված, խենթացած
  3. Մուշ՝ սիրահարված◆ քա, ծռուկին վըր հիրարու Բնս

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։