ծվար
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [t͡svɑɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ ծուար
վանկեր՝ ծ(ը)•վար
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- ծվարելը
- ծվարած կենդանիների ՝ թռչունների ՝ սողունների խումբ
- ծվարատեղ
- կրկնությամբ գործածվում է իբրև հավերին ծվարատեղը քշելու բացականչություն
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրել◆ Միմյանց գլխի, ձկան ծվարի նման ճխլտըվել էին։ (Պերճ Պռոշյան)
◆ Քաղցած թուխսը ծվար էր անում տախտի տակ, կամ տախտի վրա։ Ստեփան Զորյան
◆ Եկավ իրիկուն ճորտերու հետ դառ ու դադրած, Մտավ մեկ հյուղ՝ գեջ ու խավար, իրար վրա ելան ծվար։ (Ավետիք Իսահակյան)
◆ Ծվար մտած քարերի մեջ սիրամարգեր բյուր- հազար ասես իրենց պոչերով պերճ զարդարել են դաշտ ու սար։ (Ավետիք Իսահակյան)
| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | ծվար(ը) | ծվարներ(ը) |
| Սեռ. | ծվարի | ծվարների |
| Տր. | ծվարի(ն) | ծվարների(ն) |
| Հայց. | ծվար(ը) | ծվարներ(ը) |
| Բաց. | ծվարից | ծվարներից |
| Գործ. | ծվարով | ծվարներով |
| Ներգ. | ծվարում | ծվարներում |
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։