ծվեն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [t͡svɛn]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ծ(ը)•վեն
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- շորի՝ գործվածքի ևն պատռված փոքրիկ շերտ՝ կտոր, ծլանգ
- մաշված՝ պատառոտված հագուստի կախ ընկած կտոր՝ շերտ՝ թել
- պատառոտված՝ գզգզված հագուստ
- մալանչ, փաթիլ
- մսի փոքրիկ պատառ, կացնի հարվածից թռած փոքրիկ մսակտոր
- (փխբ․) պատառիկ, քուլա (ամպի, ծխի, մառախուղի ևն)
- (փխբ․) երգի՝ նվագի ձայնի առանձին հատված՝ կտոր ◆ Ինչ որ տեղից ականջս է ընկնում հորովելի մի մոլորված ծվեն: Սերո Խանզադյան
- (փխբ․) առհասարակ՝ քայքայվող՝ քանդվող բանի մաս՝ կտոր ◆ Կործանված վանքի ծվեն:
- (մսնգ․) բամբակի գզման արդյունքում առաջացած փոքր մասնիկներ
Հոմանիշներ
խմբագրել- ծլագ, ծվիկ, բզիկ, փերթ, պատառ, պատառիկ, լաթ (հնց․)՝ծիվ, ծվատ, ծվեն-ծվեն, ցավատ, երուխտ, փուրց, փիլաթ, պրոն,
- տե՛ս քուրջ
- փաթիլ, մալաչ
- քուլա
Արտահայտություններ
խմբագրել- ◆ Դեզդեմոնան քիչ առաջ իմ պատառոտած քարտեզի ծվենների վրա է տենվում, որոնք դեսդեն ցրված են հատակում ։ (Վահան Թոթովենց)
- ◆ Ամեն տեղ թափված էին… գերմանական համազգեստների ծվեններ ։
- ◆ Նա կապկապելով իր հագուստի ծվենները, այժմ սկսեց դիմել դեպի վանքը ։ (Րաֆֆի)
- ◆ Գյուրջի Օբենի գզգզված շորերով դուրս էր գալիս միջնաբերդից և ծածանելով զգեստի ծվենները… հայհոյում էր քաղաք հիմնողին, նրա գլխավորին ։ (Ակսել Բակունց)
- ◆ Ծեր, մանուկ կիսամերկ կանայք…կըծկըվում են մի անկյունում կամ կկզում դռների մոտ իրենց ծվենների մեջ պարուրված ։ Վրթանես Փափազյան
- ◆ Իսկ երբ քամին ցրում է ամպերը, ձորերում հալվում են ամպի ծվենները ։ (Ակսել Բակունց)
- ◆ Մառախուղի ծվենները օղակում են տանձենիների պսակները ։
- ◆ Ծածանվում է ծառն ի վար ծիածանի մի ծվեն ։ Համո Սահյան
- ◆ Հանկարծ, ինչ որ տեղից ականջիս է ընկնում հորովելի մի մոլորված ծվեն ։ Սերո Խանզադյան
- ◆ Եվ ձայների ծվեններից պատկերներ են ելնում այրող ։
- ◆ Նայում եք… մի կմախքի, որ իր ծվենները պահպանելու կարողությունից դեռ միանգամայն չի զրկվել ։ (Լեո)
- ◆ Վատնել եմ օրերս անփությ, օրերս, որ անդարձ թռան, ժամերս ծվեն առ ծվեն բաժանել սրան ու նրան ։ Համո Սահյան
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Լ․ Մուղնեցյան, Մասնագիտական տերմինների բացատրական բառարան, Գյումրի, «Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարանի տպագրություն», 2007 — 268 էջ։