ծվիկ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ծ(ը)•վիկ
- Պոլիս՝ հող քանդելու կամ փորելու գործիք, բրիչ
Արտահայտություններ խմբագրել
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ծ(ը)•վիկ
- Պոլիս՝ պատառոտոտ, պատառոտելը
- պճրանքով շարժվող, կոտրատվող ◆ Անոր ծվիկ ու ծեք-ծեք շարժումները (Եր.):
Արտահայտություններ խմբագրել
- ծվիկ ելնել, պատառոտվել, քրքրվել, ողջ տեղ չմնալ, բսկտվել ◆ Ֆեսին ծվիկը ելեր է (Աճ.):
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։