ծվծվան
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [t͡svt͡svɑn]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ծ(ը)վ•ծ(ը)•վան
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱծական
- ծվծվացող, շարունակ ծվծվոց հանող
- բարակ ու ճչան, ճղճղան (ձայնի մասին)
Հոմանիշներ
խմբագրել- ճռվողուն, գեղգեղուն, գեղգեղան, ծվծվուն, ծվան (գվռ․)
- տե՛ս ճղճղան
Արտահայտություններ
խմբագրել- ◆ Ծվծվան Ասոն ։ (Նաիրի Զարյան)
- ◆ Մեղքը քոննէ, – ծվծվան ձայնով միջամտեց թագուհին։ Սերո Խանզադյան
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։