ծվծվոց
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [t͡svt͡svɔt͡sʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ծ(ը)վ•ծ(ը)•վոց
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- թռչունների ծլվլալը
- մարդու՝ բարակ ձայնով ճչալը
- ծվծվալու ձայնը
Հոմանիշներ խմբագրել
- ճռվողյուն, ճռվող, գեղգեղյուն, գեղգեղանք, գեղգեղ, ծվող, ծվուն (գվռ․)
- տե՛ս ճիչ
Արտահայտություններ խմբագրել
- ◆ Հրապարակում աղմուկը դադարում էր, ինչպես ճնճղուկների ծվծվոցը, երբ գետնի երեսով անցնում է անգղի ահարկու ստվերը ։ (Ակսել Բակունց)
- ◆ Բայց պրուտովան անզիջում ծվծվոցով նորից կտրեց նրա ճանապարհը ։ Սերո Խանզադյան
- ◆ Ծվծվոցդ կտրիր, բավական է ճղավես, լռիր ։
- ◆ Ի՞նչ ես ծվծվոցդ գցել, այ կնիկ, զայրացավ թագուհին ։ Սերո Խանզադյան
| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | ծվծվոց(ը) | ծվծվոցներ(ը) |
| Սեռ. | ծվծվոցի | ծվծվոցների |
| Տր. | ծվծվոցի(ն) | ծվծվոցների(ն) |
| Հայց. | ծվծվոց(ը) | ծվծվոցներ(ը) |
| Բաց. | ծվծվոցից | ծվծվոցներից |
| Գործ. | ծվծվոցով | ծվծվոցներով |
| Ներգ. | ծվծվոցում | ծվծվոցներում |
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։