Հայերեն

վանկեր՝ ծտ•ութ•յուն 

Բառակազմություն

խմբագրել

Գոյական

  1. (նորբ․) (փխբ․) թուլության, երկչոտություն, անհմարձակություն ◆ Կարելի է կարծել, որ մեր քաղաքական ուժերը նոր են միայն գիտաքցել, թե ինչ դեր ուներ «ծտերը» և «ծտությունը» քաղաքականության ասպարեզում։ Լրագիր (թերթ)

Աղբյուրներ

խմբագրել