Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ծ(ը)•փին

Ստուգաբանություն

ծփուն, ծփանուտ, ծփացող ◆ Ինչ ազդեցությամբ ձյուն ճայեր, ծփին, բարձրեն օդաճեմ լյուղ կուգան արփին։ (Միսաք Մեծարենց) ◆ Թուլիկ ու ծփին մսի ահագին շեղջակույտերում կնմանին այդ կիները։ Լևոն Բաշալյան

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ elm գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ волнующийся (ru) ‎(volnujuščijsja), плещущий (ru) ‎(pleščuščij) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։