ծփծփալ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [t͡spʰt͡spʰɑl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ծ(ը)փ•ծ(ը)փ•ալ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԲայ
- շատ՝ շարունակ ծփալ ◆ Ծով դու ծիծղուն, որ ծփծփաս ծուլաբար։ Գրքերից ◆ Ծփծփում են ծառերը, պարտեզում վազում է ծնուցիչ բերկրանքը։ (Վահան Թոթովենց) ◆ Ծփծփումեն հիմա հողմնավոր բանակները մեր բյուր։ Եղիշե Չարենց ◆ Կծփծփար այս վրդովման մեջ։ (Արփիար Արփիարյան) ◆ Երգս անհունե անհուն, խաղաղ կը ծփծփա: (Դանիել Վարուժան)
Հոմանիշներ
խմբագրել- ալեկոծվել, վետվետալ, ճղփալ, խորշոմել, լփլփալ, ծուփ տալ, ալիք տալ
- երերալ, տարուբերվել, ծփծփալ (գվռ․), բալխալել, հրընկտալ,
- ծածանվել փողփողալ
- խլրտալ, վխտալ
- տե՛ս տատանվել
- տե՛ս ծածանվել, փողփողալ
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։