ծփծփում
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [t͡spʰt͡spʰum]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ծ(ը)փ•ծ(ը)փ•ում
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- ծփծփալը◆ Բայց բոլոր այս խավարներուն մշուշներու, ծփծփուներուն ու հորձանքներու ետին հավիտենական, երջանիկ, անշիջանելի գաղափար կա պահած։ (Միսաք Մեծարենց)
Հոմանիշներ
խմբագրել- ծփյուն, ծփում, ճողփյուն, ալեկոծություն, ափակոծություն, ալեբախություն, վետվետանք, վետվետյուն, (հնց․)՝ ծուփ, ծուփք
- երերանք, երերում, տարուբերում, տատանում
- ծածանում, փողփոում, փողփողանք, ծփունք
- թևաբախում, թևաբախություն
- (փխբ․) խլրտում, զեռում, խնում
- տե՛ս ալիքավորություն
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։