կա
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kɑ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ կայ
վանկեր՝ կա
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- գոյություն ունի
- առկա է
- նույնն է՝ կա որ
- գործածվել է գեղարվեստական գրականության մեջ որպես բարբառաբանություն՝ բաղադրյալ ստորոգյալի հանգույցի դերով, տունը դտարկ կա (հզվդ․)
- տե՛ս լսում եմ
Հոմանիշներ
խմբագրել- տե՛ս չանչ
Արտահայտություններ
խմբագրել- կա ու կա - մշտապես գոյություն ունի
- կա անել - չանչ անել
- կա որ - հնարավոր է , պատահում է, լինում է որ, մերթ…մերթ, երբեմն
- կա չկա - երևի, հնարավոր է, հավանաբար
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։