Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [kɑbɛlɑˈkɔt͡ʃ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ կա•բե•լա•կոճ 

Ստուգաբանություն խմբագրել

Գոյական

  1. կոճ, որի վրա կաբել է փաթաթված ◆ Կապի զինվորները կաբելակոճերը բաց արին։ Սերո Խանզադյան

Հոմանիշներ խմբագրել

Արտահայտություններ խմբագրել

Թարգմանություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել