կաբինետ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kɑbiˈnɛt]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ կա•բի•նետ
Ստուգաբանություն
խմբագրել< кабинет < ֆր. cabinet
Գոյական
- աշխատելու՝ պարապելու նպատակին ծառայող սենյակ, առանձնասենյակ, աշխատասենյակ ◆ Մի եվրոպացի գրող իր կաբինետի մեջ կարող է ձեռքի տակ ունենալ այն բոլոր գրքերը, ինչ որ նրան պետք են։ (Րաֆֆի)
- հիմնարկության մեջ՝ պատասխանատու աշխատողի պաշտոնավարության սենյակ, առանձնասենյակ ◆ Ես կդիմեի մեր ռեսպուբլիկայի բոլոր մինիստրություններում ու շրջկոմներում գտնվող ազնիվ և գործունյա մարդկանց` կոչ անելով նրանց թողնել իրենց կաբինետները ու գնալ գյուղ։ Սերո Խանզադյան
- սենյակ՝ տեղ, որը սահմանված է հատուկ պարապմունքների և դրանց անհրաժեշտ պիտույքների համար ◆ Մարքսիզմ-լենինիզմ կաբինետ: ◆ Գրականության կաբինետ: ◆ Փորձառական հնչյունաբանության կաբինետ:
- հատուկ սարքավորված սենյակ, որտեղ կատարվում են գիտական, բուժական, դպրոցական և այլ աշխատանքներ ◆ Ակնաբուժական կաբինետ: ◆ Հիվանդանոցին կից գործում է պոլիկլինիկական բաժանմունքն` ռենտգեն ֆիզիոթերապևտիկ կաբինետներով: (Մամուլ) :
- առանձնասենյակի կահույքի լրիվ համալիր
- ռեստորանում առանձին սենյակ նրանց համար, ովքեր չեն ցանկանում ընդհանուր դահլիճում տեղավորվել
- (քղք․) բուրժուական մի շարք երկրներում՝ գործադիր կառավարական մարմին, մինիստրների խորհուրդ ◆ Կաբինետում մի քանի պոստեր դեռ մնում են թափուր (Մամուլ) :
Հոմանիշներ
խմբագրել- (քղք․) մինիստրների խորհուրդ, նախարարների խորհուրդ, դահլիճ (արևմտհ․)
- տե՛ս աշխատասենյակ
- տե՛ս առանձնասենյակ
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։