կադար
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ կա•դար
- Մոկս՝ պտղատու ծառերի վրա դրվող հարկ
Արտահայտություններ
խմբագրել- կադարա էնիլ – հարկագրել ◆ Էկած ին ծառիերուն կադար կենին։ (Ձեռագիր)
Աղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։