Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ կա•զակ 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Գոյական

  1. 15-17-րդ դարերում ռուսական պետության մեջ այն ազատ մարդկանց ամբողջությունը, որ կազմված էր պետության ծայրամասերը փախած գյուղացիներից, քաղաքային չքավորներից և այլոցից
  2. ցարական Ռուսաստանի ծայրամասերը արտագաղթեցված արտոնյալ գյուղացի, ինչպես նաև ռազմիկ, զինվորական մարզերի բնակիչ ◆ Դոնի կազակները իրենց ատամանին ուղարկել են անգլիական թագավորի մոտ։ (Ակսել Բակունց)
  3. խՍՀՄ մի շարք մարզերի բնակիչ

Հոմանիշներ

խմբագրել

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել