կազմալուծում

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [kɑzmɑluˈt͡sum]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ կազ•մա•լու•ծում 

Ստուգաբանություն

լատ. destructio` «կործանում, քանդում»

Բացատրություն

1. (ֆզլգ․) որևէ օրգանի կամ հյուսվածքի բնականոն կառուցվածքի ձևախախտում
2. (մռկ․) միավորմանը հակառակ գործընթաց, որը նշանակում է կազմակերպության փլուզում

Գոյական

1. կազմալուծելը, կազմալուծվելը ◆ Հին կարգերի կազմալուծմանը մեծ զարկ են տվել հետզհետե աճող տնտեսական հարաբերությունները։ Հարություն Սուրխաթյան

Հոմանիշներ

1. կազմալուծություն, քայքայում

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ

անգլերեն՝ dissolution, disintegration, disbandment, breakup, breakage, dissolve, disorganize, dismantle, dissociation գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ дезорганизация (ru) ‎(dezorganizacija), разложение (ru) ‎(razloženije), распад (ru) ‎(raspad), распадение (ru) ‎(raspadenije), ликвидация (ru) ‎(likvidacija), ликвидирование (ru) ‎(likvidirovanije) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Մ․Մ․ Ռոզենտալի, ՄՌ կառավարման բացատրական բառարան (Կասկադ Քնսալթընս), Երևան, 2012 — 68 էջ։