Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ կաթ•կ(ը)•թել 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Բայ

  1. կաթիլներով թափվել՝ հոսել ◆ Արյունը դուրս է ծորում աղջկա սպիտակ գուլպաների տակից ու ոտնամանից կաթկթում: Հովհաննես Թումանյան ◆ Կաթը ցողի նման կաթկթում է ծաղիկների վրա (Ակսել Բակունց)
  2. բարակ անձրև մաղել◆ Փչեց սառն, խոնավ քամի։ Անձրև էր կաթկթում: Դերենիկ Դեմիրճյան
  3. մեկ-մեկ՝ հատ-հատ թափվել◆ Զրընգ-զրընգ, ոսկին և արծաթը և պղինձը. կաթկթում են դրամարկղի մեջ։ (Ակսել Բակունց)
  4. հասած պտուղը ծառից ընկնել՝ թափվել, կաթել◆ Այգիների մեջ հասած պտուղն է անվերջ կաթկթում: Պարույր Սևակ
  5. տանիքի, ծածկի, շատ տեղերից կաթել ◆ Ներսը ոչ թե անձրև էր, այլ կտուրը կաթկթում էր։ (Ակսել Բակունց)
  6. (փխբ․) դրսևորվել, արտահայտվել, երևալ, ցոլալ ◆ Դեմքեդ, աչքերեդ, քայլքեդ ու խոսվածքեդ հավիտենական տրտունջն Է, որ կկաթկթի (Լ. Շանթ)

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. կաթել, ծորել, կաթկաթել, թորել, ծլլալ, ծլթալ, ծթթել, ծլթծլթալ, ծնծնալ
  2. կթթալ, ճլճլալ, ճլզրտալ, պտպտալ
  3. թափվել, ընկնել
  4. տե՛ս կաթել
  5. մաղել, մաղմղել

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել