Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ կաթ•նա•րոց 

  1. Համշեն՝ վայրի բույս՝ երկար ու լայն տերևներով, որը մարմնին քսվելու ժամանակ վերք է գոյացնում

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։