կաթոլիկություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kɑtʰɔlikutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ կաթոլիկութիւն
վանկեր՝ կա•թո•լի•կութ•յուն
Ստուգաբանություն
խմբագրելհուն. katholikos, համընդհանուր, տիեզերական
Գոյական
- (եկեղ․) քրիստոնեության երեք հիմնական ուղղություններից մեկը
- (եկեղ․) քրիստոնեական դավանաբանության առանձին եկեղեցի՝ Հռոմի պապի գլխավորությամբ ◆ Կաթոլիկությունը, որպես աստվածաբանական սխոլաստիկա, միշտ եղել է հակառակ կրթության և ժողովրդի ազատ ոգու զարգացման։ (Րաֆֆի) ◆ Ոչ մի երկրում կաթոլիկությունը և բողոքականությունը այնքան տարածված չէ հայերի մեջ, որքան Տաճկաստանում։ (Րաֆֆի)
- կաթողիկական դավանության պատկանող մարդկանց ամբողջությունը
Հոմանիշներ
խմբագրել- հռոմեդավանություն, պապականություն, պապություն, լատինականություն, լատինադավություն, (հնց․)՝ կաթողիկեականություն, կաթողիկեություն
Արտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Գրգեարյան Հ․Ղ․, Հարությունյան Ն․Մ․, Տնտեսական աշխարհագրության տեղեկատու բառարան (խմբ. Ավագյան Գ․Ե․), Երևան, ««Լույս» հրատարակչություն», 1982 — 408 էջ։
- Մ․Մ․ Ռոզենտալի, Փիլիսոփայական բառարան (Հայաստան), Երևան, 1975 — 468 էջ։