Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ կա•թուկ 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Գոյական

  1. շատ հասած և ծառից վայր ընկող պտուղ, կաթիլք ◆ Աշնան կաթուկը այգիներիդ մեջ Բերք ու բարիքից օրհներգումն է իմ։ Պարույր Սևակ

Բայ

  1. կաթուկ անել, կաթուկ տալ ◆ Կեռասի հասնելուն պես մոշի թփերը պճնվում են ճերմակ ծաղիկներով, և երբ մեղրատանձը կաթուկ է տալիս, մոշը դառնում է սև շաքար։ Սերո Խանզադյան

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. կաթիլք, կաթինք (հասած և ծառից վայր ընկող պտուղ)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել