կալանավոր
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kɑlɑnɑˈvɔɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ կալանաւոր
վանկեր՝ կա•լա•նա•վոր
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- կալանքի ենթարկված մարդ, բանտարկյալ, ձերբակալված մարդ ◆ Մի ուրիշ տեղ, մի կալանավոր, երևի տխրության ժամին գրել է վայ մենակյաց մարդուն։ (Ակսել Բակունց)
- կալանավորված, կալանքիր տակ գտնվող
Հոմանիշներ խմբագրել
- բանտարկյալ, ազատազուրկ, բռնավոր, ձերբակալ, ձեռնակալ, բանտավոր, գնդանավոր, արգելանավոր, կալանավորակապ, կալանական, թիապարտ (կալանքի ենթարկված մարդ) ◆ Գնում էին կալանավոր նախարարների կողքով դեպի քաղաք։ Դերենիկ Դեմիրճյան
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։