կախարդաձայն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kɑχɑɾdɑˈd͡zɑjn]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ կա•խար•դա•ձայն
Ստուգաբանություն խմբագրել
Ածական
- կախարդական՝ դյութիչ՝ հնչյուն՝ ձայն ունեցող, կախարդական ձայնով ◆ Քաղաքներում սեգ ու կախարդաձայն՝ քո սրտում տունդ է, հողդ, հայրենին։ Սիլվա Կապուտիկյան
Հոմանիշներ խմբագրել
- կախարդահնչյուն, թովչաձայն, թովչահնչյուն, դյութաձայն, դյութահնչյուն
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ խմբագրել
Թարգմանություն
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։