կախարդիչ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kɑχɑɾˈdit͡ʃʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ կա•խար•դիչ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱծական
- կախարդող, կախարդական զորություն ունեցող ◆ Գիշերը խաղաղ է, ինչպես քունը, և կախարդիչ քան երազ։ Հովհաննես Թումանյան
- (փխբ․) հմայիչ, գերող, հրապուրիչ, զգլխիչ
- (փխբ․) արտակարգորեն գեղեցիկ՝ լավ, գեղահրաշ, սքանչելի
Հոմանիշներ
խմբագրել- տե՛ս կախարդական
- (փխբ․) հրապուրվել, զմայլվել, հափշտակվել, հիանալ, սքանչանալ, գերվել (փխբ․), խելքը գնալ, խելքահան լինել, խելքամաղ լինել
- տե՛ս սքանչելի, հրաշագեղ
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։