Հայերեն

վանկեր՝ կախ•շուրթ 

Բառակազմություն

խմբագրել

Ածական

  1. (նորբ․) (փխբ․) շուրթը կախ գցած, դժգոհ, լացակումած ◆ Մեզ ողջունում են Վանոյից անվերջ կոպեկներ խնդրող արվեստագետներ, Հրանուշ Հակոբյանից՝ թոշակ ու «Փարոս» խնդրող կախշուրթ ծերեր։ Մոլորակ (թերթ)

Աղբյուրներ

խմբագրել