կածանամուտ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kɑt͡sɑnɑˈmut]
վանկեր՝ կա•ծա•նա•մուտ
Բառակազմություն խմբագրել
Գոյական
- (նորբ․) կածանի սկիզբը, մուտքը ◆ Էն ճամփան, որի կածանամտին մի հին ճրագ է պլպլում։ Հրաչյա Մաթևոսյան
Թարգմանություն
Աղբյուրներ խմբագրել
- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։