կակազել
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kɑkɑˈzɛl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ կա•կա•զել
Ստուգաբանություն խմբագրել
Բայ
- կակազելով՝ դրկարությամբ խոսել, ըմպանի մկաններիջղաձիգ կծկումների պատճառով ակամա կրկնել միևնույն հնչյուների, կմկմալ ◆ Կակազեց Անաբասը շփոթված, լսածից կարծես շշմած։ Ստեփան Զորյան
Հոմանիշներ խմբագրել
- կմկմալ, թոթովախոսել, թոթովել, (հզվդ․) ծանրախոսել, տարախոսել, գնչել, թլվատել, (հնց․) քաղթանատել, շաղաղել, լփլփալ, թաչել, լփրցնել, լեզուն պատ գալ (պատ տալ), լեզուն փաթ ընկնել, լեզուն շաղվել, լեզուն խառնվել, լեզվին դեմ ընկնել, լեզուն բերանում շաղվել (գվռ․) կակզտալ, կակզտել, կզկզալ, կզկացնել, կազկտալ, կլպլտալ, կլպտացնել
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։